Wielka miłość czy tylko kochanka?


-  Kiedy słucham Pana stwierdzam, że miał Pan ciekawe życie.

- Takie było. – powiedziałem to nie mogąc schować przekornego uśmiechu – Ale były w nim również mniej radosne chwile. Kiedy spotkało mnie coś złego uważałem, że chciałbym cofnąć czas. Kiedy rozstałem się z kobietą którą nadludzko kochałem płacząc z bólu chciałem cofnąć, zamienić czas. Myślałem że lepiej byłoby nie znać jej niż przeżyć utratę.  Ale dzisiaj stwierdzam, że lepiej być przeszyty bólem niż nie doznać miłości.

- Mówi Pan o żonie?

- Wcześniej straciłem kogoś znacznie bliższego. Kochałem kobietę która stała się dla mnie wszystkim, była wszystkim i w tym stanie stała się nikim. W jednej chwili odeszła. Powiedziała, że dłużej tak nie może.

- To była pierwsza Pana miłość?

- Nie pierwsza i nie ostania. Byliśmy kochankami.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Młodość

- O czym Pan teraz myśli? To pytanie wybija mnie z rytmu myślenia o tym, o czym myślałem. O jej włosach, które jak wodospad spływają po policzkach by opaść na ramionach. Rozpłynąć się po skromnie okrytym dekolcie i czekać na delikatny ruch by znów dryfować po głowie. - O czym myślę? O Pani włosach. O tym, że mają urokliwy blask. Jej policzki delikatnie się zarumieniają a błękit oczu chowa się pod powiekami unikając mojego wzroku. - Panie Maksymilianie wróćmy do pana książki o życiu. - Nie ma sensu wracać do czegoś, co nigdy nie powstało. Czy nie warto zastanowić się nad tym, co jest przed nami? Tak, wiem, co Pani sobie teraz pomyśli. Że w moim wieku raczej częściej powinno się wracać do wspomnień, bo tego, co przede mną   już niewiele zostało. - Ma Pan zupełną rację. Przed młodymi świat stoi otworem. Rzadko wracamy do przeszłości a wszystko, co przed nami wydaje się proste. Uważamy, że zawsze mamy rację a to, co mówią starsi jest już bezużyteczne. Proszę mi jednak szczerze po
Czytaj więcej

Prostytucja

  - Ludzie to prostytutki… nie tylko ci, którzy oddają swoje ciała za wcześniej ustaloną stawkę odgrywając krótkie role po czym znikają, lub otwierają drzwi swoich pokoi dając do zrozumienia że Twój czas się skończył. Większym aktem rozpusty jest oddanie swojego ciała i umysłu w zamian za długotrwałe dobra: pracę, mieszkanie, samochód, odzież i cały nadmuchany i wyuzdany prestiż. Dla zabawek oddajemy w niewolę swoje ciała niczym małe dzieci, które zapragnęły lalki do zabawy.   - Ostro powiedziane. - Pieniędzmi trudniej się posługiwać niż mieczem. Można nimi zabić siebie i śmiertelnie zranić innych a często tych którzy są nam najbliżsi. - … ale czy można żyć bez pieniędzy? -Przeprowadź się do mnie to zobaczysz że to jest możliwe.
Czytaj więcej

Więcej niż pożądanie

- Siedzimy razem przy jednym stole od kilkunastu minut a mam wrażenie, że znam Pana wiele lat. Mam wrażenie, że już kiedyś rozmawialiśmy, że już razem siedzieliśmy przy jednym stole. To spotkanie jest jak przeznaczenie. - Nigdy nie wierzyłem w przeznaczenie – przerywam jej zdanie jakbym chciał wstawić pauzę zanim powie coś, co odmieni naszą rozmowę w akt intymnego dialogu. Dialog o życiu i duszy.   - Nawet, jeśli w coś nie wierzymy nie oznacza to, że tego nie ma. - Zgadzam się, że nie wszystko zależy tylko od nas. Również cieszę się z naszego spotkania. Dawno nie spotkałem kogoś, kto ma tak otwarty umysł i tak piękne ciało. – piękne ciało warte pożądania pomimo wieku wciąż potrafię pragnąć kobiety jednak teraz nie chodziło o zwykłe pożądanie. To uczucie jest podobne do wzruszeń kiedy patrzy się na łąkę pełną kwiatów i choć chciałoby się je wszystkie zerwać to świadomie wiemy że najpiękniej wyglądają na łące.  
Czytaj więcej